[Orpg] Monika en Tessa

Deze melee speelt zich af in de middeleeuwen, het gaat om 2 zusjes uit een rijke familie. Ze leven in Londen.

Personage Tessa :

Naam : Amilia Elaine Wakefield
Leeftijd : 20
Karakter : Amilia is een dame met veel pit, ze is erg eigenwijs en komt erg voor haar eigen mening op. Ze heeft geen vertrouwen in mannen en is bang voor ze al zou ze dat niet snel laten merken en is dan ook van plan haar hele leven ongetrouwd te blijven , dit komt door haar vader die haar slecht behandeld. Amilia is dol op lezen en paardrijden, ze kijkt graag naar de zonsop- en ondergang en kijkt graag vanuit haar raam naar het prachtige uitzicht en s’avonds kijkt ze graag naar de sterren. Amilia is al erg wijs voor haar leeftijd. Ondanks wat er allemaal gebeurd blijft ze wel altijd vrolijk en sociaal. Ze gaat graag op avontuur uit. Veel mannen voelen zich tot haar aangetrokken vanwege haar uiterlijk maar zij moet er niets van weten.
Foto :

Extra : Amilia heeft een erg speciale band met paarden. De ogen van Amilia hebben een hele aparte kleur blauw.

Personage Monika :

Naam: Kathrine Wakefield
Leeftijd: 17
Karakter: Kathrine is een meisje die waneer nodig erg bitchy kan zijn als dat nodig is,ze is niet bang om voor haar zelf en anderen op te komen
ze is best snel jaloers en dan vooral op haar oudere zus,ondanks dat houdt ze wel erg van haar.
Kathrine is bang voor paarden maar kijkt er wel graag naar de sport zolang de paarden maar uit haar buurt blijven
. Door haar eigenwijsheid raakt ze af en toe in de probelemen.
Ze is erg sociaal en vind de feesten die geven worden geweldig.
Ze is een beetje onzeker tegenover mannen omdat ze nog nooit een relatie heeft gehad ,maar ze zou er wel graag een hebben.
Verder is ze net als haar zus avontuurlijk en vind het leuk om nieuwe dingen en plaatsen te ontdekken.
Foto :


Volgorde :

- Amilia Elaine Wakefield
- Kathrine Wakefield

We wensen jullie net zo veel plezier met lezen als wij met het schrijven hebben

Amilia Elaine Wakefield

Het is ochtend, ik rek me uit en gaap even.
Ik kijk naar buiten, ik was zoals altijd weer ver wakker voordat de andere wakker waren, dit keer hoorde ik zelfs het personeel nog niet eens.
Ik sla mijn deken van me af en sta op, vervolgens loop ik naar mijn kast, ik kies een simpele jurk uit met bijpassende schoenen.
Het langste was ik bezig met mijn korset aantrekken, stomme dingen waren het ook.
Als ik mijn jurk aan heb ga ik even voor mijn spiegel zitten, ik borstel mijn haar en doe het in een vlecht.
Dan sta ik op en loop zachtjes naar buiten ons enorme huis uit.
Heerlijk als er niet gelijk bediendes aan je hoofd stonden te zeuren, ik zucht even.
Als ik buiten ben loop ik naar mijn favoriete plekje toe, ik kon vanaf hier altijd heerlijk naar de prachtige zonsopgang kijken.
Als ik maar niet weer te laat zou komen voor het ontbijt.. vader zou me vermoorden.

Katherine Wakefield
Ik word wakker door de felle zon die in mijn gezicht schijnt.
Ik draai me even om maar besluit dan uit bed te komen.
Ik ga aan mijn salon tafel zitten en doe mijn haar en make-up.
Vervolgens loop ik naar mijn kast en kies ik een Jurk.
Dan doe ik mn schoenen aan en loop vervolgens naar beneden.
Ik zie dat te tafel wordt gedekt maar ik zie Amilia nog nergens.
Snel ren ik naar buiten,ik zie haar nergens.
Ik wil terug naar binnen lopen maar dan bedenk ik dat ze waarschijnlijk op haar favorite plek zit.
Rennend roep ik haar 'Amilia!?,we gaan bija ontbijten kom!'
ik blijf buiten adem wachten op antwoordt

Amilia Elaine Wakefield

Ik hoor in de verte iemand roepen maar versta niet helemaal goed wie het is en wat er word gezegd.
Degene roept nog een keer, het is Katherine .. het ontbijt.. '' het ontbijt ! '' roep ik geschrokken uit.
Ik sta op en ren weer richting binnen, ik zie Katherine staan '' kom op ! Straks zijn we allebei te laat '' roep ik geschrokken uit.
Ik pak Katherine bij haar hand en trek haar achter me aan.
We komen net op tijd aan in de eetkamer want niet veel later komt ons vader binnen, we gaan allebei staan '' goedemorgen vader '' zeggen we in koor.
Hij antwoord '' goedemorgen Katherine '' .
Hij kijkt mij even aan maar zegt niets.
We gaan beide maar weer zitten, het ontbijt verloopt in doodse stilte.

Katherine Wakefield
Het ontbijt is zoals de andere keren weer in een ongemakkelijke stilte verlopen.
Ik loop wil naar boven lopen als ik vader ineens overhoor vanuit de keuken.
"Amilia kan nooit op tijd komen,deze keer moest Katherine haar rennend halen ,ik zag het vanuit mn kamer raam! Katherine hoort die verantwoordelijkheid niet op zich te nemen"
Ik word boos,hoe kan vader dat denken,hoe durft hij zo over Amilia te praten.
Het liefste zeg ik er wat van maar het is geen goed idee om vader tegen te spreken.
Ik ga naar buiten en ga daar op een bankje zitten.
Ik kijk wat in de verte en droom weg in mijn diepe gedachten.
De tranen springen in mijn ogen "soms wou ik dat alles anders was" zeg ik zacht

Amilia Elaine Wakefield

Ik sta op van tafel en loop de kamer uit, ik hoor mijn vader weer eens over me praten.
Net op dat moment komt hij aangelopen, hij komt voor me staan ''eigenlijk had ik je gewoon weer op moeten sluiten in de trapkast '' sist hij boos tegen me.
Ik duik wat in elkaar '' vader, alstublieft niet.. '' smeek ik hem.
'' Als je zo door gaat ben ik je vader niet meer '' zegt hij boos en beent weg.
Er loopt een traan over mijn wang '' Amilia doe niet, weest sterk '' fluister ik onhoorbaar voor andere tegen mezelf.
Ik veeg mijn traan weg en loop naar boven toe, ik haal een boek uit mijn slaapkamer en ren snel via de achteruitgang naar de stallen.
Ik loop naar de stal van Diablo Diablo liet zich door niemand anders benaderen dan door mij.
Hij hinnikt al als hij me aan ziet komen lopen, ik sla mijn armen even om hem heen en druk mijn hoofd tegen zijn hals aan.
Ik zadel hem even op en ga de stal met hem uit, daar stap ik op en galoppeer met hem weg.
Even mijn hoofd leegmaken..

kathrine Wakefield
Ik zit inmiddels al een half uur te staren in de verte.
Ik kan niet de hele tijd zo verdrietig doen zeg ik in me zelf.
Ik sta op en loop naar de woonkamer "ik verveel me dood,jammer dat hier nooit iets te doen is " roep ik net iets te hard.
Vader komt binnen lopen en kijkt me streng aan.
Ik kijk angstig maar vaders strenge blik verandert al snel in een glimlach.
Hij loopt terug naar zijn kamer.
Ik besluit een rondje door het bos te lopen,ik pak een flesje water en ga op pad.

Amilia Elaine Wakefield

Sommige mensen die ik onderweg tegenkom kijken me wat verbaasd aan, waarschijnlijk omdat ik ondamesachtig op het paard zit.
Uiteindelijk kom ik bij een mooi veldje uit waar het lekker rustig is .. ver van de drukte verwijderd.
Ik stap af van Diablo en bind hem aan de boom, zelf ga ik op een tak zitten die laag boven de grond hangt.
Ik pak mijn boek tevoorschijn en begin te lezen, ik droom weg in mijn boek en ik heb niet door dat er inmiddels iemand aan komt lopen.
'' Juffrouw Wakefield, ik had niet verwacht u hier tegen te komen '' hoor ik iemand zeggen, ik schrik op en kan me nog net op tijd vastpakken anders was ik van de tak afgevallen.
'' Meneer Hall '' zeg ik en geef een knikje.
'' Het is een goed boek vind u niet '' zegt hij dan.
Ik kijk op en knik.
'' U weet toch wel dat.. '' begint hij maar ik laat hem zijn zin niet afmaken.
'' Lezen voor mannen is, ja dat weet ik.. maar ik vind dat wij vrouwen er evenveel recht op hebben '' zeg ik met mijn kin wat trots in de lucht gestoken, ik wou niet laten merken dat ik zenuwachtig werd.
Hij glimlacht '' u heeft gelijk ''
Ik kijk hem met opgetrokken wenkbrauw aan, en knik.
Ik kijk naar Diablo die op een afstandje aan het grazen is.
'' Is de plek naast u vrij ? '' vraagt hij dan.
Ik knik '' ik was toch ook al van plan verder te gaan '' zeg ik dan maar.
Ik kijk op in zijn ogen, hij kijkt me op een aparte manier aan.
Ik bloos '' word u nerveus van me juffrouw Wakefield '' zegt hij dan.
Ik sta op '' nee '' zeg ik dan vastberaden, ik buig '' goedendag meneer Hall '' zeg ik dan en been weg.
Ik maak Diablo los en ga er met hem vandoor.

Kathrine Wakefield
Ik geniet van de natuur om me heen.
Het is altijd zo rustig hier,je hoort alleen de vogels en af en toe hoor je de wind door de bomen blazen.
'goedemiddag jonge dame" hoor ik iemand roepen.
Ik schrik me rot en kijk achter me.
Ik zie een jongen in een net pak achter me staan.
Ik draai me om en steek me hand uit" goedemiddag ken iknu?"
Hij glimlacht naar me" nee ik ben hier aangekomen uit amerika"
"uit amerika?
Hij komt een paar stappen dichtbij . Ik schrik en me hart klopt ssnelle

-- reactie gewijzigd door T&dogs op 28 juli om 22:25 --

Amilia Elaine Wakefield

Bah die vieze kwal, alleen denken dat hij alles kan krijgen wat hij wilt omdat hij een hoge titel en veel geld heeft.. bah !
Ik had niet eens door dat ik Diablo steeds harder in galop zette, ik rem hem een beetje af "sorry maatje" fluister ik dan zacht tegen hem.
De zon ging steeds hoger staan, het moest al tegen de middag zijn.

Kathrine Wakefield
"so...sorry ik moet gaan" ik draai me om en ren weg.
Na een tijdje stop ik "ik verpest het ook.altijd bij jongens"
Boos trap ik een steentje weg.
"laat ik maar naar huis gaan" ik kijk nog wat rond en loop dan richting huis

-- reactie gewijzigd door T&dogs op 28 juli om 22:40 --

Amilia Elaine Wakefield

Uiteindelijk besluit ik om te keren richting huis, dan zou ik daar lekker rustig verder kunnen lezen in mijn kamer.
Vanavond zouden we weer een bal hebben, verschrikelijk al die mannen bij elkaar.. en natuurlijk moest het gegeven worden door de ouders van de oh zo geweldige meneer oh ik ben de prins Hall..
Ik haal het beeld van de blik in zijn ogen voor me.. ik begon weer te blozen.

Kathrine Wakefield
In de verte zie ik Amilia rijden.
Ik steek me hand omhoog" Amilia!!"
Moet ik haar vertellen over die jongen?
Ik staar onzeker naar de grond

Amilia Elaine Wakefield

Als ik voorbij Kathrine rijd zie ik haar onzeker kijken, snel breng ik Diablo naar de stal en voorzie hem van wat water en eten, ik geef hem een klopje op zijn nek en loop snel naar Kathrine toe.. ik kende die blik van haar uit duizenden, dat zou geen boek lezen worden.
"Wat is er aan de hand Kathrine ? " Vraag ik bezorgd aan haar.
Ik zie in mijn ooghoek wat vlekken op mijn jurk, als vader dit zou zien zou het een enkeltje trappenkast worden..
Ik laat niets merken en wacht op antwoord van Kathrine "je weet dat je me alles kan vertellen toch " zeg ik met een kleine glimlach tegen haar.

Kathrine Wakefield

Ik glimlach terug.
"nou.. ik kwam net tijdens het wandelen in het bos iemand tegen.. maar ik had hem nog nooit eerder gezien,hij zei dat hij uit Amerika komt en hier nu komt wonen,maar daar gaat het eigenlijk niet om"
Opnieuw staar ik even naar de grond.
"Ik begon weer zo raar te doen,ik voelde me ineens zo bang en onzeker en toen rende ik weg,ik wist gewoon niet wat ik moest zeggen en doen toen hij dichterbij kwam"

Amilia Elaine Wakefield

Ik glimlach naar Kathrine '' dat komt vanzelf wel goed, je bent altijd zo sociaal.. misschien moet je, je gewoon wat meer op je gemak gaan voelen '' zeg ik dan tegen haar.
Ik haak mijn arm in de hare en glimlach nog even naar haar '' en wie weet kom je hem vanavond nog tegen bij het bal van de familie Hall '' zeg ik dan met een knipoog tegen haar.
'' Amilia Elaine Wakefield, kom nu direct hier ! '' hoor ik vader roepen.
'' We praten zo verder '' zeg ik dan snel tegen Kathrine, ik til mijn rokken op en ren richting het huis inmiddels helemaal vergeten dat mijn jurk onder de moddervlekken zat.
Uiteindelijk sta ik voor mijn vader, ik maak een reverence '' vader u wou mij spreken ? '' vraag ik dan, van binnen ben ik zenuwachtig maar ik laat niets merken aan hem.
'' Amilia je bent de oudste hier, je hoort de menu's na te lopen, en de huishouders hier na te lopen en je hoort hier alles in huis te regelen ! Hoe vaak moet ik nou nog tegen je zeggen dat je niet het recht hebt om buiten paard te gaan rijden ! '' roept hij boos tegen me, hij staat op en loopt wat dichter naar me toe.
'' Gedraag je nou eens als een dame, je jurk zit alweer onder de moddervlekken '' roept hij kwaad, hij heft zijn hand op en slaat me met zijn vlakke hand op mijn wang.
Ik houd mijn tranen in en leg mijn hand op mijn wang '' je kan gaan, ga naar de keuken toe om je taken te regelen '' zegt hij dan terwijl hij weer naar zijn bureau loopt.
'' Ja vader '' zeg ik dan zacht.
Ik hoopte maar dat mijn wang niet al te rood zou zijn en haast me naar de keuken toe, daar begin ik alles zo snel mogelijk te plannen zodat ik snel terug kan naar Kathrine.
Ik kijk intussen in een van de pannen om te kijken of mijn wang rood is, gelukkig viel het heel erg mee.

Kathrine Wakefield
"Amilia heeft gelijk" Ik sta op en loop richting ons huis "ik hoop dat ik hem vanavond tegen kom"
Ik hoor vader weer tegen Amilia schreeuwen.
Ik wacht tot het weer stil is en loop dan naar binnen.
Vanavond is het feest al en ik moet nog zoveel doen! Me jurk,schoenen ,haar en me make-up!
snel ren ik naar boven maar eenmaal daar bedenk ik me iets.
"Misschien kan ik Amilia helpen"
Ik ren terug naar beneden,richting te keuken.
Rennend kom ik de keuken binnen.
"Kathrine pas..." maar het is altijd te laat ,ik glij uit over de keukenvloer,recht in het het beetje water dat er ligt.
Amilia kijkt me bezorgt aan "alles goed" vraagt ze en steekt vervolgens haar hand uit.
Een kleine glimlach komt op mn gezicht maar al snel moet ik hardop lachen. "Ja alles gaat goed,ik ben ook zo onhandig" Ik pak haar hand en sta weer op.
"Heb je hulp nodig in de keuken?" vraag ik dan aan Amilia

Amilia Elaine Wakefield

Ik giechel wat '' nee hoor alles is al geregeld '' zeg ik dan tegen haar.
Ik maak een reverence naar het personeel om afscheid te nemen '' dag mevrouw '' antwoorden ze allemaal.
Ik loop met Kathrine de keuken uit, we lopen samen naar boven toe naar mijn kamer, ik ga daar op het vensterbank zitten.
'' Wou je verder nog ergens over praten ? '' vraag ik dan aan Kathrine.

Kathrine Wakefield
"ja!" roep ik.
"Oke stel dat ..ik weet zijn naam niet eens!"
Ik sta op en ga naast Amilia zitten.
"Stel dat hij komt,dan moet ik er dus wel goed uitzien en ik moet niet weer als een schaap wegrennen" Zeg ik lachend.
'Dus ik heb advies nodig van je mijn allerliefste zus" zeg ik slijmend.
'Wat moet ik aan en mijn make-up en haar het moet er perfect uit zien! en hoe moet ik me gedragen?"

Amilia Elaine Wakefield

'' Je ziet er altijd goed uit '' zeg ik dan met een glimlach tegen Kathrine '' En je blijf gewoon je eigen sociale zelf, maar houd wel de etiketten in je achterhoofd '' zeg ik dan nog.
Ik sta op '' laten we even in je kast naar een passende jurk kijken, daarna helpt madame je wel verder met je haar en de jurk aantrekken '' zeg ik dan tegen haar met een knipoog.
We lopen samen naar de kamer van Kathrine.

Kathrine Wakefield

"dankjewel!" zeg ik met een lach en geef Amilia een knuffel.
"Blijf hier op mijn bed wachten dan ga ik een paar jurken kiezen die me geschrikt lijken" Vrolijk huppel ik naar mijn kledingkast.
"Amilia ik kan niet kiezen,welke?"
" 1 2 of 3
En mijn haar los of opgestoken?
en en zijn deze sieraden mooi? (ketting ring oorbellen)
Amilia schiet in de lach "kathrine doe rustig,je hebt nog alle tijd"
Ik moet nu ook lachen,"je hebt gelijkt ik stress te veel!"

Amilia Elaine Wakefield

Ik giechel nog wat '' ik vond de 2e jurk het mooist, die past mooi bij je figuur en haar, de sieraden zijn ook mooi en je haar vind ik los altijd het mooist '' zeg ik dan tegen haar.
'' Ik zal madame even naar je toe sturen, dan ga ik me nu zelf omkleden '' zeg ik dan tegen Kathrine.
Ik loop haar kamer uit en geef dan een knikje naar madame zodat ze weet dat ze de kamer in moet, ze maakt een reverence naar mij.
Ik loop naar mijn eigen kamer waar mijn eigen kamenierster al klaar staat, ze loopt met me mee mijn kamer in.
Ik vond het altijd zo vreselijk, die korsetten, iemand anders die je helpt bij het aankleden.
Ze zoekt een jurk voor me uit, maar beter ook want zelf zou ik natuurlijk weer iets simpels uit hebben gekozen.
Ze helpt me met mijn korset en hijst me in mijn jurk.
Uiteindelijk ga ik voor mijn spiegel zitten, ze borstelt mijn haar en steekt het op, ik knijp wat in mijn wangen om wat kleur aan te brengen.
'' U ziet er weer prachtig uit als gewoonlijk milady '' zegt de vrouw dan met een glimlach.
Ik glimlach vriendelijk terug.
Ik loop naar de hal beneden, ik was benieuwd of Kathrine inmiddels al klaar was en hoe ze er uit zou zien.

Kathrine Wakefield
Ik zie Amilia van de trap komen,ze ziet er weer prachtig uit zoals altijd.
"Mooi hoor !" zeg ik dan.
Hoe zie ik eruit en wat vind je van me haar?
"pff ik moet nog erg wennen aan die stomme korsets"

Amilia Elaine Wakefield

Ik glimlach naar Kathrine '' je ziet er adembenemend uit '' zeg ik dan.
Ik loop naar Kathrine toe en al snel komt ons vader ook al aangelopen, hij kijkt goedkeurend naar ons beide.
Hij kijkt wat langer naar mij, hij krijgt een apart soort lachje op zijn gezicht.
We maken een reverence en dan lopen we naar de koets die al voor staat.

Eenmaal aangekomen bij het paleis lopen we naar binnen toe.
Ik buig voor de koning en koningin '' Amilia, je word elke keer weer mooier als we je zien '' zegt de koning dan met een glimlach, ik kom overeind '' dankuwel, u bent te vriendelijk '' antwoord ik dan.
De volgende zou de vreselijke meneer ik ben de prins Hall zijn.. ik lach even in mijn hoofd, eigenlijk wel een leuke bijnaam, ik stond er niet helemaal bij stil dat ik inmiddels al voor hem stond '' wat is er zo amusant juffrouw Wakefield '' zegt hij dan terwijl hij buigt, ik buig ook snel.
'' U ziet er weer prachtig uit vanavond, al zou ik liever uw haren los maken en ze over uw prachtige schouders en .. '' fluisterd hij maar ik laat hem weer niet uitpraten.
Ik schiet blozend overeind '' milord ! '' roep ik uit, hij begint te lachen.
Snel loop ik door om de rest van de mensen te begroeten.

Kathrine Wakefield
Ik loop richting de deur van het paleis waar de koning en koningin staan "goede avond" zeg ik terwijl ik buig.
"Goedeavond kathrine u zit er prachtig uit vanavond" ik lach "Danku" Ik loop snel verder naar binnen.
Ik kijk wat rond en tot mijn grote verbazing zie ik die jongen staan.
ik trek mijn jurk wat op en loop er snel naartoe.
"goede avond "
Hij kijkt verast op. "goede avond kathrine" hij steek zn hand uit

Amilia Elaine Wakefield

Ik zie Kathrine naar een jongen lopen, ik zet een klein glimlachje op.
Kathrine kijkt naar me om, ik geef een klein knikje naar haar.
Vader komt naast me staan '' Amilia je moet van lieverlee toch beter weten dat je, je stem niet mag verheffen naar een prins '' fluistert hij boos tegen me.
'' Sorry ik weet het vader, het zal nooit meer gebeuren '' zag ik dan terwijl ik wat naar de grond kijk.
Opeens staat de prins weer voor me '' juffrouw Wakefield, zou u mij het genoegen willen doen om de eerste dans met mij te dansen '' zegt hij dan met een glimlach en steekt zijn hand uit.
Ik had zo'n zin om te weigeren, en bij hem weg te lopen maar vader geeft me zachtjes een tikje '' maar natuurlijk milord '' zeg ik dan.
Ik leg mijn hand in zijn hand, en loop met hem mee.
Een aantal andere mannen kijken me teleurgesteld na.
De muziek begint te spelen, meneer Hall trekt me wat dichter tegen zich aan, ik probeer weer wat meer afstand te nemen maar hij houd me stevig vast '' ik maakte geen grapje dat ik u er vanavond prachtig uit vond zien '' fluisterd dan.
'' Milord zou ik wat meer ruimte mogen '' zeg ik dan.
Hij lacht zachtjes '' maak ik u nerveus juffrouw Wakefield ? '' zegt hij dan met dat triomfantelijke glimlachje van hem.
'' U bent.. '' ik zie mijn vader naar me kijken en maak mijn zin niet af.
Hij gaat onverstoord weer verder '' u weet dat u de meest besproken vrouw bent van dit seizoen, veel mannen zullen u het hof proberen te maken en om uw hand willen vragen ''
'' Wat is uw punt ? '' vraag ik dan trots met mijn kin omhoog.

Kathrine Wakefield
Ik schud zijn hand "u weet zo te horen mijn naam al maar wat is uw naam?"
Hij glimlacht "mijn naam is Will Smith"zegt hij terwijl hij me wat dichtbij trekt.
Het valt me nu pas op hoe mooi zijn blauwe ogen zijn.
"Leuk u te leren kennen meneer smith,voor de 2de keer"zeg ik dan met een ongemakkelijk lachje.
Mijn hart bonst in me keel en heb vlinders in me buik.
"Kan ik u wat te drinken aan bieden juffrouw Wakefield" graag zeg ik met een lach.

Amilia Elaine Wakefield

"Dat ik dat ook zeker zal proberen" zegt hij dan.
Bijna ben ik van mijn stuk gebracht "nou dan zal ik u zeggen dat ik niet van plan was te trouwen " zeg ik dan standvast.
"Des te leuker om u van uw idee te brengen, u bent een uitdaging juffrouw Wakefield" zegt hij dan.
"Zou u zo een wandeling met mij in de tuin willen maken ? Uw vader zou dat denk ik erg waarderen " zegt hij dan.
Hij had mijn zwakke plek gevonden..

Kathrine Wakefield
"hier is u drinken kathrine,uh ik bedoel ."
"Maakt niet uit" zeg ik gauw en pak het glas aan.
Hij lacht "gelukkig,proost!"
Snel neem ik een slok.
"Bah veel te sterk" denk ik in me zelf,maar ik probeer niks te laten merken,ik wil dit niet verpesten.
"het is heerlijk" zeg ik dan en neem grote slok.
"Ik ben zo terug juffrouw wakefield" zegt hij en loopt dan weg.

Amelia Elaine Wakefield

Het liedje loopt af en meneer Hall steekt zijn arm uit, ik leg mijn hand er maar op en zucht onhoorbaar.
We lopen naar de deur en we gaan naar buiten toe.
Ik zag een prachtig verlichte tuin, en de tuin zelf was ook prachtig, heel even kijk ik verwonderd om me heen.
'' De tuin bevalt u wel zo te zien '' zegt meneer Hall dan.
Ik kijk even op '' ja de tuin is prachtig '' antwoord ik dan maar wat kortaf.
'' Net als u '' geeft hij dan als antwoord terug.
Ik draai mijn hoofd even weg.
'' U weet toch.. '' begint hij dan, maar ik laat hem weer zijn zin niet afmaken.
'' Dat het onbeschoft is om je hoofd af te wenden terwijl iemand tegen je praat ? Ja dat weet ik '' zeg ik dan en kijk weer terug.
Hij lacht zachtjes '' u bent me er een juffrouw Wakefield ''.
Opeens blijft hij staan en kijkt me aan in mijn ogen, ik voel me wat ongemakkelijk.
Ik wil snel doorlopen maar opeens pakt hij me bij mijn arm vast en trekt me naar zich toe, hij drukt zijn lippen op die van mij.
Ik geef hem een klap met mijn vlakke hand en zet een paar stappen achteruit.
Hij wrijft wat over zijn wang '' u heeft veel kracht in uw hand mevrouw '' zegt hij dan, hij kijkt me aan met wat donkere ogen.
Ik steek mijn kin in de lucht '' ik ben niet een van uw nachtelijke veroveringen milord '' zeg ik dan, en zo loop ik weer terug naar binnen toe.